FTP

Większość systemów plików w linuksie pozwala na ustawienie quoty na dwóch poziomach: na użytkownika lub na grupę użytkowników. W wielu przypadkach taki podział jest sensowny i wystarczający. Ale zdarzają się scenariusze, w których to za mało. Dobrym przykładem jest serwer FTP z wirtualnymi kontami użytkowników. Czyli usługa serwera działa jako pewien nieuprzywilejowany użytkownik systemowy (przeważnie ftp) przypisany do nieuprzywilejowanej grupy (np. nogroup). Konta użytkowników serwera FTP są zdefiniowane w bazie danych lub serwerze LDAP. Takie konta nazywa się wirtualnymi ponieważ po autoryzacji w pewnym systemie (bazie danych, LDAP’ie) działają z uprawnieniami pewnego systemowego konta (w tym przypadku ftp) - nie ma więc odzwierciedlenia pomiędzy użytkownikami korzystającymi z ftp a kontami systemowymi. ...